Yavuz Top, Şahkulu Sultan Dergahında deyişlerle anıldı

Kırkbir gün önce Hakkın rahmetine kavuşan Sanatçı Yavuz Top, dün sevenlerince Şahkulu Sultan Dergahı'nda anıldı. Dergahta, değerli sanatçının "dardan indirme erkanı" yapılıp, kırk lokması verildi. Erkan ve lokmaya Yavuz Top’un ailesi, yakınları, sevenleri, sanatçılar, Bektaşi babaları, Gazeteci Miyase İlknur ve alevi canlar katıldı. Merhum sanatçı anısına sanatçılar Erdal Erzincan, Şahin Aydın, Kemal Kaplan, Adnan Kılıç deyişler söylediler.

KEMALE ERENLER ÖLÜMSÜZDÜRLER

Anmada yapılan konuşmada şunlar belirtildi: Bir gafil olmak var, bir gaflette kalmak var, bir de gönül alemi var. Onun için derler ki gönül alemine ulaşan ölmeden önce ölümün sırrına erişir. Bir erişmek bir de ermek vardır. Erişmek bu dünyadaki emellerimizle, niyetlerimizle alakalı ama bu erişmekten sonra bir de kemale doğru yol bulmak var. İşte kemale doğru yol bulmaksa insanın bu dünya alemi içinde yaptığı bir emel ama esere dayalı emel. İşte o nedenle derler ki, müeserle eser arasında tesir vardır. Müeser eseri yapan, eser açığa çıkan, tesir ise insanın kendi ruhsal halidir, ahlakıdır, maneviyatıdır. Ve bu yola girenler kendi eserleriyle müseama olduklarında bazen bir sazla bazen bir sözle bazen bir resimle, bazen bir nağmeyle, bazen bir kelemla bu dünyayaya eserlerini bırakırlar ve ölümsüzlük alemine göçerler. Bundan ötürü o ölümsüzlük alemi bir köprüdür. Hz. Muhammed’in dediği gibi ölüm bir köprüdür, gidene o köprüde dostları oluşturur. İşte o alemde dost olarak buluşmak, o alemde dost olarak buluştuktan sonra bu emelimizi niyetimizle, o alemde güzel hallere dönüştürmek.

NAR ALEMİNDEN NUR ALEMİNE

Bazen de arifler derler ki, bu alem de bir cennet ve cehennemdir. Cennet ‘cenne’den gelir, açılan perdedir. Cehennem ise nar, ateş, vicdan azabıdır. Bu alemde bir insan vicdan azabı çekmeye başladığı zaman nar ateşine düşer ama o vicdan azabı insanı arındırır, temizler, yakar. Ruhunu temizler, safiyete ulaştırır. Sonra nardan nur alemine geçilir. Nur alemi hidayet alemidir, hidayet alemi kemalet alemidir, kemalet alemi ise bizim varlığmızın aslıdır. Bu sırra erenler de, öldükten sonra dirilenler haline dönüşür. O nedenle can ölmez ten ölür. Aşıklar ölmez. İşte bu abit (İbadet eden, sürekli ibadet hâlinde olan kişi) olan insanlar, sevgili Yavuz Top’umuz gibi kendi eserinde müsammalarında müsait oldukları için sizleri ve canları buraya toplamışlar. Ne güzel... Şu an burada olan bizim bir diriliğimiz. Burada okunan imam duazlar, mersiyeler, beytlerle hem o eserin, o kendi diriliğini burada neşet ederek diriltmemiz hem de can olarak birbirimizden razı olmamızı, bir araya gelmemizi vesile kılar.